در پیِ  صدور بیانیه‌ای با امضای «شورای هم‌اندیشی اهل سنت ایران»، جماعت دعوت و اصلاح لازم می‌داند موارد زیر را با علمای گرانقدر، نخبگان فرزانه، جامعه‌ی شریف اهل سنت و عموم ملّت بزرگ ایران در میان گذارد:

۱- سخن گفتن به نام هر مجموعه‌ای، از جمله جامعه‌ی اهل سنت، مستلزم تحقق پیش‌نیازهایی است که در جوامع فراقبیله‌ای و در حال توسعه‌ی کنونی بر همگان آشکار است. دوره‌ی آن سپری شده است که یک حزب، یا یک جریان یا یک شخص بدون لحاظ کردن مقدمات لازم، به نمایندگی از  جامعه سخن بگوید یا برای آن تعیین تکلیف کند.

 

۲- جماعت دعوت و اصلاح، به عنوان یک تشکل مدنی سراسری اهل سنت، دهه‌هاست که در همه‌ی استان‌های سنی‌نشین کشور فعالیت دارد و در تمامی این مناطق شخصیت‌های مطرح و بعضاً ان‌جی‌او های مؤثر و خدمتگزار دارد؛ مع‌الوصف هرگاه جماعت موضعی اتخاذ نموده است، امضای خود را پای آن گذاشته و از تبلیغ آن به‌مثابه‌ی رأی عموم اهل سنت خودداری کرده است.

 

۳- با همه‌ی احترامی که عالمان دینی در متن و بطن جامعه دارند، امر سیاست و تصمیمات سیاسی، شأنی است کارشناسی و مستلزم دقت و تأمل فراوان، که شایسته است در بستری منطقی، شفاف، فراگیر و کارشناسانه مورد تحلیل و ارزیابی قرار گیرد. احاله دادن تصمیمات سیاسی به کانون‌های دینی، هم می‌تواند ضریب دقت تحلیل‌ها را بکاهد و هم در هنگامه‌های دشوار، شأن متین و رفیع مؤسسات دینی را خدشه‌دار نماید.

 

۴- جماعت همواره از همفکری و هم‌افزایی دلسوزان از طیف‌های مختلف، در چهارچوب‌های روشن، شفاف و اخلاقی استقبال می‌کند؛ اما با توجه به این که جماعت به مثابه‌ی تشکل و نیز سایر جریان‌ها و شخصیت‌های اهل سنت در فرایند شکل‌گیری و مدیریت و اتخاذ تصمیمات شورای مزبور، دخالتی نداشته‌اند، از پیامدها و بروندادهای آن ابراز نگرانی می‌نماید.

 

ستاد انتخابات جماعت دعوت و اصلاح

۲۳ خردادماه ۱۴۰۰